- ağlağan
- 1) плакса; 2) плаксивый, слезливый; 3) перен. вечно ноющий; жалующийся на судьбу.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
ağlağan — sif. və is. 1. Çox ağlayan, həmişə ağlayan, tez tez ağlayan. Ağlağan uşaq. – Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı . . ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır, sakit edir(di). . M. C.. 2. məc. Həmişə halından şikayət və narazılıq edən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şıltaqçı — sif. 1. Şıltaq, şıltaqlıq edən, heç şeydən razı qalmayan. <Əbülhəsənbəy:> Mən qarşımda . . şıltaqçı bir qız görürdüm. M. S. O.. <Bacım:> <Xədicə> xəstədir, anası yoxdur, şıltaqçıdır. S. H.. 2. Ağlağan, tərs, inadcıl. Çoxlarının… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zırzır — (Kəlbəcər) ağlağan. – Mirzə elə uşaxlıxdan zırzırdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağlayan — f. sif. bax ağlağan. Ağabala çox ağlayan uşaq idi. Ağlayanda da üzünü elə turşudardı ki, elə bil mərsiyə deyəcəkdi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağırqan — sif. Çox bağıran, qışqırıqçı. // Ağlağan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezmək — f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan. Nəs.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə . . ələ alır, sakit… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giryan — sif. və zərf <fars.> klas. Ağlayan, sızlayan, ağlağan, ağlar. Qan yaşım qılmaz vəfa, giryan gözüm israfına; Bunca kim, hərdəm cigər qanından imdad eylərəm. F.. Giryan etmək (eləmək) – ağlatmaq, sızıldatmaq, gözü yaşlı etmək. Bir günüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inadlı — sif. 1. Tərs, höcət, kəc, inadcıl, dediyindən əl çəkməyən. Mehriban inadlı bir qız idi. S. H.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır(dı). M. C.. 2. Əzmli, dəyanətli, səbatlı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kür — 1. sif. 1. Ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq. Kür uşaq. 2. Hay küyçü, zorakı, dediyini yeridən, inadkar. Kür adam. – <Əlyarov:> Sonra ağzıgöyçəklər deyəcəklər ki, Əlyarov kürdür, heç kəslə yola gedən deyil. M. Hüs.. 3. Tənbəl, bacarıqsız, aciz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürləşmək — f. 1. Getdikcə ağlağan, qışqırıqçı, şıltaq olmaq (uşaq haqqında). Aylar keçdikcə körpə kürləşir, ağlamaqdan yorulmur, Firəngizin yuxusu isə göyə çəkilirdi. S. R.. 2. Tənbəlləşmək, tənbəl olub getmək, vaxtını boş boş keçirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşzahir(li) — sif. <fars. xoş və ər. zahir> Xarici görünüşü gözəl, xoşa gələn, üzdən yaxşı. Xalq məhkəməsinin katibi çolaq Mirzə Mustafa xoşzahir, bədbatin bir adam idi. E. Sultanov. Xoşzahir, bədbatin, vicdansız, alçaq; Necə qıydın, mənə ağlağan dedin?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti